hé hé eindelijk kan ik mijn verhaal er op zetten...schotland 2010
Zoo daar zijn we weer even….we waren gebleven bij dinsdag 10 augustus 2010.
Deze dag zijn de mannen met zijn drietjes naar een golfbaan in Speanbridge geweest. Zelf heerlijk in het huisje gebleven…filmpje kijken, rustig onder de douche uitgebreid trutten etc… dus helaas voor de lezer geen spannende verhalen over vandaag.
Woensdag 11 augustus 2010 zijn ze weer wezen golfen. Deze keer werd er 18 holes gespeeld, en mocht ik mee toeren in een golf crossbuggy…ondertussen de nodige kiekjes geschoten. En tot de conclusie gekomen dat het golfspel echt nix voor mij is…dan heb je een bal..moet je zoeken of je een vlaggetje ziet en of dat vlaggetje dan bij jouw baan hoort moet je dan maar hopen. Dan geef je zo’n balletje een lel van hier tot vuurtoren ….tenminste daar richtte je dan op..maar helaas vliegt dat hele eigenwijze balletje uiteraard een compleet andere kant op…bijvoorbeeld de prikkelbosjes in…waar jij dan ook nog eens achter aan moet want die bal moet uiteindelijk in een hole ergens onder die vlag belanden. Natuuurlijk kun je je bal niet meer terug vinden in die bosjes, en ben je voor nix lek geprikt. Geschramd en geblust mag je dan als troost je bal droppen ergens in de buurt…en vandaar uit dan verder rammen richting dat vlaggetje dat nou gelukkig dan toch wel tot jouw baan behoorde. Dat scheelt dan weer…en als je dan eindelijk die bal in die hole hebt gekregen…mag je op de volgende baan weer opnieuw beginnen…Monnikenwerk dus…en nix voor mij.
Na ons door die achtien holes gewurgd te hebben..(tenminste ik wel…de jongens vonden het zoals Gavin zegt…vetcoolgaaaf man…) zakten we weer af en stranden opnieuw in Inverness bij de beruchte chinees …
Donderdag 12 augustus 2010
Waren we al weer vroeg uit de veren…vandaag hadden we een boottrip naar het eiland Rhum gepland. En waarom naar dat eiland? Nou we hadden Gavin beloofd om walvissen te gaan spotten, en bij deze toch was je het langst op zee en had je de meeste kans om ze te zien…niet dus…maar dat wisten we toen nog niet hé?
Dus vroeg op…twee uur rijden van Glen Morrison naar Malaigh. Wel een mooie route weer. En eenmaal in Malaigh de tickets gehaald bij het kantoor om vervolgens na een cappuccino en warme chocomelk aan boord gegaan. Tijdens de twee uur durende toch hebben we vooral veel water gezien, zowel onder als in de boot. Want het ging er best wel tekeer daar op zee. Sommige aan boord hadden daar enige moeite mee gezien de witte gezichten en kotszakjes om ons heen. Wij vieren haddden gelukkig niet zo’n last. Gavin hing zowat overboord om maar geen walvis te missen. Met Marco welliswaar veilig naast hem. Want het liefst had ie er in gedoken om zelf ff te gaan zoeken. Maar zoals al vermeld hierboven. Helaas geen walvis gezien. Wel zeerobben, aalscholvers (of pinquins zoals Marco ze noemde) en een enkele dolfijn.
Op het eiland mochten we drie uur zoet brengen. Deze drie uur benut om naar het enige eettokootje op het eiland te wandelen voor een smakeloze bak soep en wel lekker broodje. Om vervolgens weer terug te klauteren via een door algen overdekt rotsgedeeltje dat uitliep in een soort strand idee. Dat strand was wel grappig…want als je goed keek zag je overal gaatjes en hoopjes. Denk dat dit gedaan werd door krabben ofzo…maar wat er grappig aan was..als dan loopt spuiten er overal stralen water omhoog. Door je gewicht pers je dan het water omhoog dat het idee van een mini fontein geeft. Met als gevolg dat vooral Frans (!) weer op de kade stond met een zeiknat gespoten broek.
Precies optijd vertrok ons bootje weer terug naar Malaigh. De terugtoch was gelukkig een stuk rustiger dan de heenweg. Maar er was nog minder te zien dan op de heenweg.
Daarom ons maar vermaakt met komische verhalen over onze eerdere avonturen. Een maal terug aan wal weer de terug toch naar Glen Morrison aanvaart en onderweg maar ff hapje gegeten in Fort Williams. Eenmaal terug in het huisje was het grootste deel van ons gezelschap snel vertrokken…
Vrijdag 13 augustus 2010
Vandaag het grootste gedeelte van onze bagage weer ingepakt. De dakkoffer weer uit de garage gesleept en weer op het dak bevestigd. Alle sport artikelen weer er in gestouwd. Stofzuiger door het huis gedaan. En rond de klok van een vast de barbq ontstoken. Dit vanwege het feit dat we rond een uur of vier zo’n last van de vliegen hebben dat je dan het liefst alleen nog als een maanmannetje naar buiten wil. Dus….tussen de middag gebarbq. Gelukkig evengoed wel binnen gaan zitten en niet zoals vorige keer alles naar buiten gebracht. Want binnen no time begon het uiteraard te regenen.
Nu, later in de middag dus maar even dit verslag uittypen. En morgen on the way…
Krijgen we net een sms van de eigenaar van dit huisje dat we gerust nog tot donderdag mogen blijven hier….gratis…soep. hebben we toch net het hotel in Glassgow geboekt.
Maarja dat gedeelte willen we ook nog graag zien. Dus ….morgen op naar Glassgow. Maar we hoeven morgenochtend iig niet te haasten. Das wel fijn…
Nou, ik ben ff uitgetypet….dus tot volgende keer…
xxxx
Reacties
Reacties
Hoi, wat jammer van de walvissen spotten, wij hebben
hetzelfde meegemaakt in canada ook niet gezien
maar je kunt ze nu eenmaal geen briefje sturen kom even boven kijken als ik langs kom !! geniet de laatste dagen nog maar even !! goeie reis terug ! ans en ed
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}