de terugtocht....

De terugtocht.

Zaterdag 14 augustus 2010 stond de ochtend in het teken van koffers verder inpakken, schoonmaken zover we daar zin in hadden, en alles in de auto zien te wurgen. De dakkoffer hadden we vrijdags er al op gezet. Dus was het alleen nog een kwestie van inpakken. Nou gaat dat natuurlijk niet zonder slag of stoot…want om bij die dak koffer te komen heb je toch wel ff een opstapje nodig. Nou had ik in Nederland al een mooi opklapbaar krukje gekocht…ook erg handig om mee op te stijgen bij het paardrijden. Maar dan moet je er natuurlijk geen Marco op gaan laten staan. Hoef ik denk ik niet verder uit leggen…?! Oftewel dat krukje ligt nu ergens op een vuilnishoop in schotse velden.

Verder werden we in grote getalen aangevallen door de midges. { midges lijken op een kruising tussen fruivliegjes met mug en steekvlieg. Ofte wel een piepklein vliegje dat heel irritant om je heen vliegt( als je het al ziet zo klein) en dat steekt als zes muggen bij elkaar en doet jeuken als twintig.} Die dus ook inmiddels in de auto waren beland. Dus terwijl Marco verwoede pogingen deed om die auto zo onlogisch mogelijk te bepakken hield ik me zoet met een spuitbus en ging de midges te lijf…wellis waar zonder succes…want het schotse spreekwoord klopt helaas….als je 1 midge dood komt de rest van de gigantische familie op de begrafenis…nou dat weten we nu dus heeeeel zeker en reken maar dat ik er wel een aantal te grazen had genomen. Nou maar hopen dat die families niet hebben gezien hoeveel er die dakkoffer in vlogen voor we hem dichtdeden vol met spuitbus gif…gnagna…want anders zien jullie ons vast en zeker de IJmuidense haven binnen varen met een gigantische wolk midges achter ons aan.

Maargoed…toen we eindelijk alles in de auto hadden gekregen. Het huis nog een keer nagelopen hadden, auto weer midge vrij gemaakt. Gingen we op pad, met het einde van onze reis in zicht. Dinsdag hebben we de boot geboekt dus we hebben nog wel even een paar dagen om de terugtocht voor vol te plannen. Deze zaterdag stond in het licht om te gaan stranden in Glassgow, Eaglesham om precies te zijn. We reden terug vanaf Invermorrisson via Fort Williams, dwars door de Troscades, naar een plaatsje in de buurt van Callandher. (Ben ff de naam kwijt.) Maar hier vonden we een kerkje waar de bekende Rob Roy ( of te wel Robbert Mc Gregor) begraven is.

Daarna ging de rit verder naar Stirling. Hier kwamen we helaas wat te laat aan. We wilden de gevangenis en kasteel bezoeken maar kwamen na sluitingstijd aan. Dus de rit maar voortgezet richting Eaglesham, en onderwijl nog even gestopt bij Falkirk bij het Wheel. Een gigantisch soort lift voor boten. Toevallig werd er net een opgetakeld toen we aankwamen, dus hebben we het uitgebreid kunnen bekijken. Wel heel gaaf om te zien….daarna de tocht via de wc daar voortgezet en uit eindelijk veilig beland in Eaglesham. Hier zaten we in een best western hotel, en achteraf was het niet zo’n best hotel. We hadden twee twinsrooms geboekt. Kregen 1 super twin room (met bubbelbad yeah!!) en een een persoonskamer waar een tweede bed bij gepropt was en alleen een douche. Helaas was er na klagen geen andere kamer beschikbaar…vanwege die bruiloft die tot dik twee uur s nachts stond door te stampen pal onder onze kamer. En ook het eten viel erg tegen ….maargoed niet klagen. Snel in die auto en op naar de

Zondag 16 augustus 2010

Na het ontbijt reden we weer terug naar Stirling en brachten hier een bezoek aan de gevangenis en het kasteel…helaas was ik zelf inmiddels hondsberoert daar we die nacht op bedden met veren kussens en dekbedden hadden geslapen en daar kan deze allergische kip dus niet tegen. Binnen no time door de tisseus heen natuurlijk, en alles bleef maar lopen, tranen, niezen etc. etc….mensen keken me na als of je de mexicaanse griep hebt. Bah!!

De gevangenis was evengoed erg leuk gedaan. Met acteurs die de sfeer laten proeven van het gevangenis leven anno 1800. Ik schrok me een hoedje van die man..zag hem totaal niet aankomen door al het geproest en genies…stond ie ineens voor mijn neus, terwijl hij door een deur kwam gestormd…pfffffff….de mannen doorstonden zijn blikken zonder blozen. Afijn… erg leuke en interessante rondleiding dus. Daarna op naar het kasteel…hier zijn de mannen uiteindelijk met zijn drieën door heen gegaan, er was veel binnen te zien, en ik had het even te benauwd voor al die ruimten. Dus ben buiten op een bankje rustig verder gaan niezen en proesten. Eenmaal uit het kasteel eerst dringend op zoek gegaan naar iets van een drogist. Gelukkig zijn ook hier de supermarkten op zondag open. En al gauw vonden we een gigant die ook neussprays tegen allergie verkopen en berrrrrgen met zakdoeken. Eindelijk weer rust in mijn neus en hoofd…pfffffffffffffffffffffffffff…..

Toen op zoek naar een hotel voor die nacht. We stranden in de buurt van galashield in een klein klein kasteel dat the kingsknowes hotel heet. Wat een gaaaf hotel. Helemaal in stijl. We hadden helemaal boven in twee kamers, die denk ik vroeger bediendenkamers waren. Kompleet met belletjes naast de schouw. Evengoed erg geriefelijk, met een goede douche en bedden. Goed gegeten in de bar…die ergens verscholen waren in de kelders. Daar kon je prima barmeals krijgen…goede avond en nacht gehad. En dat was nodig ook…want ik was kapot na een halve dag niezen, proesten en benauwd zijn. De volgende ochtend zouden we om acht uur aan het ontbijt gaan, maar versliepen ons natuurlijk. Om acht uur klopte of liever bonkte Gavin aan onze deur dat we gingen eten, terwijl wij nog op twee oren lagen…dus haastjerepje onder de douche in je kleren schieten…

Na het ontbijt alle troep weer in de auto gekregen, en vervolgen we onze weg….

Maandag 17 augustus 2010

Vandaag ging onze weg vooral langs een paar abdijen en andere ruïnes.

Zo zagen we de abdij bij Melrose, waar het hart van Robert de Bruce begraven ligt. Dan naar de abdij bij Drijburgh waar Sir Walter Scott begraven ligt ( welbekend bij ons van het boek Ivanhoe). Daarna naar de abdij Jedbrugh. Geen beroemdheden hier deze keer. Wel een heel verhaal dat mij deed denken aan de serie Cadfael. Een ander soort monniken dan over het algemeen genomen in het Verenigd Konigrijk. Daarna naar een romeins fort…ook al weer zo’n ouwe steenhoop. Maargoed…we hebben het weer gezien. Daarna op naar Newcastle op zoek naar een hotel. En vonden dat aan de kade van de Tyne. Inclusief een parkeerplek, want dat is toch wel weer het moeilijkste in de grote steden, vooral door die dakkoffer. Nu dus languit op bed dit verhaal uitgetikt.

En nu nog kijken wanneer dit op internet kan.

Morgen gaan we nog ff shoppen in Newcastle en dan morgen middag de boot terug naar IJmuiden. Dus voor een ieder dit dit leest kijk woensdag ochtend ff richting haven van IJmuiden zo rond een uur of half tien. En mocht je een zwerm midges zien aan komen…zoek dekking want WIJ ZIJ TERUG!!!!!!

Marco, Frans, Gavin en Xandra

hé hé eindelijk kan ik mijn verhaal er op zetten...schotland 2010

Zoo daar zijn we weer even….we waren gebleven bij dinsdag 10 augustus 2010.

Deze dag zijn de mannen met zijn drietjes naar een golfbaan in Speanbridge geweest. Zelf heerlijk in het huisje gebleven…filmpje kijken, rustig onder de douche uitgebreid trutten etc… dus helaas voor de lezer geen spannende verhalen over vandaag.

Woensdag 11 augustus 2010 zijn ze weer wezen golfen. Deze keer werd er 18 holes gespeeld, en mocht ik mee toeren in een golf crossbuggy…ondertussen de nodige kiekjes geschoten. En tot de conclusie gekomen dat het golfspel echt nix voor mij is…dan heb je een bal..moet je zoeken of je een vlaggetje ziet en of dat vlaggetje dan bij jouw baan hoort moet je dan maar hopen. Dan geef je zo’n balletje een lel van hier tot vuurtoren ….tenminste daar richtte je dan op..maar helaas vliegt dat hele eigenwijze balletje uiteraard een compleet andere kant op…bijvoorbeeld de prikkelbosjes in…waar jij dan ook nog eens achter aan moet want die bal moet uiteindelijk in een hole ergens onder die vlag belanden. Natuuurlijk kun je je bal niet meer terug vinden in die bosjes, en ben je voor nix lek geprikt. Geschramd en geblust mag je dan als troost je bal droppen ergens in de buurt…en vandaar uit dan verder rammen richting dat vlaggetje dat nou gelukkig dan toch wel tot jouw baan behoorde. Dat scheelt dan weer…en als je dan eindelijk die bal in die hole hebt gekregen…mag je op de volgende baan weer opnieuw beginnen…Monnikenwerk dus…en nix voor mij.

Na ons door die achtien holes gewurgd te hebben..(tenminste ik wel…de jongens vonden het zoals Gavin zegt…vetcoolgaaaf man…) zakten we weer af en stranden opnieuw in Inverness bij de beruchte chinees …

Donderdag 12 augustus 2010

Waren we al weer vroeg uit de veren…vandaag hadden we een boottrip naar het eiland Rhum gepland. En waarom naar dat eiland? Nou we hadden Gavin beloofd om walvissen te gaan spotten, en bij deze toch was je het langst op zee en had je de meeste kans om ze te zien…niet dus…maar dat wisten we toen nog niet hé?

Dus vroeg op…twee uur rijden van Glen Morrison naar Malaigh. Wel een mooie route weer. En eenmaal in Malaigh de tickets gehaald bij het kantoor om vervolgens na een cappuccino en warme chocomelk aan boord gegaan. Tijdens de twee uur durende toch hebben we vooral veel water gezien, zowel onder als in de boot. Want het ging er best wel tekeer daar op zee. Sommige aan boord hadden daar enige moeite mee gezien de witte gezichten en kotszakjes om ons heen. Wij vieren haddden gelukkig niet zo’n last. Gavin hing zowat overboord om maar geen walvis te missen. Met Marco welliswaar veilig naast hem. Want het liefst had ie er in gedoken om zelf ff te gaan zoeken. Maar zoals al vermeld hierboven. Helaas geen walvis gezien. Wel zeerobben, aalscholvers (of pinquins zoals Marco ze noemde) en een enkele dolfijn.

Op het eiland mochten we drie uur zoet brengen. Deze drie uur benut om naar het enige eettokootje op het eiland te wandelen voor een smakeloze bak soep en wel lekker broodje. Om vervolgens weer terug te klauteren via een door algen overdekt rotsgedeeltje dat uitliep in een soort strand idee. Dat strand was wel grappig…want als je goed keek zag je overal gaatjes en hoopjes. Denk dat dit gedaan werd door krabben ofzo…maar wat er grappig aan was..als dan loopt spuiten er overal stralen water omhoog. Door je gewicht pers je dan het water omhoog dat het idee van een mini fontein geeft. Met als gevolg dat vooral Frans (!) weer op de kade stond met een zeiknat gespoten broek.

Precies optijd vertrok ons bootje weer terug naar Malaigh. De terugtoch was gelukkig een stuk rustiger dan de heenweg. Maar er was nog minder te zien dan op de heenweg.

Daarom ons maar vermaakt met komische verhalen over onze eerdere avonturen. Een maal terug aan wal weer de terug toch naar Glen Morrison aanvaart en onderweg maar ff hapje gegeten in Fort Williams. Eenmaal terug in het huisje was het grootste deel van ons gezelschap snel vertrokken…

Vrijdag 13 augustus 2010

Vandaag het grootste gedeelte van onze bagage weer ingepakt. De dakkoffer weer uit de garage gesleept en weer op het dak bevestigd. Alle sport artikelen weer er in gestouwd. Stofzuiger door het huis gedaan. En rond de klok van een vast de barbq ontstoken. Dit vanwege het feit dat we rond een uur of vier zo’n last van de vliegen hebben dat je dan het liefst alleen nog als een maanmannetje naar buiten wil. Dus….tussen de middag gebarbq. Gelukkig evengoed wel binnen gaan zitten en niet zoals vorige keer alles naar buiten gebracht. Want binnen no time begon het uiteraard te regenen.

Nu, later in de middag dus maar even dit verslag uittypen. En morgen on the way…

Krijgen we net een sms van de eigenaar van dit huisje dat we gerust nog tot donderdag mogen blijven hier….gratis…soep. hebben we toch net het hotel in Glassgow geboekt.

Maarja dat gedeelte willen we ook nog graag zien. Dus ….morgen op naar Glassgow. Maar we hoeven morgenochtend iig niet te haasten. Das wel fijn…

Nou, ik ben ff uitgetypet….dus tot volgende keer…

xxxx

schotland 2010 van 6 augustus t/m 9 augustus

Vrijdag 6 augustus 2010

Vandaag onze trouwdag, 17 jaar alweer. Tijd gaat ook te snel niet? Vandaag eerst ff lekker uit geslapen. Lekker getrut, ontbeten, ff wat aan de foto's gedaan. En toen in de middag naar Inverness. Beetje gewinkeld en boodschappen gedaan. De rondleiding door de kiltmakerij gedaan. En daarna wezen chinezen...hahahah...zit je in Schotland bij de chinees. Maar hij was errrg goed.

Zaterdag 7 augustus 2010

Vandaag een dag naar Newtonmore geweest. Een plaatsje aan de andere kant van Loch Ness, meer de kant van Aviemore op. In Newtonmore werden deze dag de Highland games gehouden.

Gaaf om eens mee te maken hoor. Allemaal van die stoere mannen in rokjes. Leuke foto's kunnen schieten. Helaas moesten we een behoorlijke afstand tot de deelnemers houden. Zodat je niet echt close - up kon schieten. De tele lens lag natuuurlijk in het huisje. Maar evengoed niet te klagen hoor.

Verder geprobeerd om Frans zo gek te krijgen om mee te doen aan de wedstrijd Haggis eten...maar helaas...hij zat al vol. Marco wou wel mee doen met paal gooien, maar mocht niet mee doen omdat hij geen Schot is. Volgende keer dus toch maar eens een kilt kopen voor hem. Wie weet helpt dat?

Op de terug weg gegeten bij een Best Western hotel. Prima eten!!

Zondag 8 augustus 2010

Vandaag vanaf Fort Williams de Zweinstein express naar Mallaigh genomen. Een rit die ruim twee uur in beslag nam. Vooral omdat je onderweg nog twee stationnetjes aan doet waar je ruim de tijd krijgt om het museum te bezoeken. Verder ga je dan over de bekende Harry Potter brug. Dus buitenboord gehangen om foto's te schieten. Helaas was ik niet de enige.

In Mallaigh kreeg je zo'n twee uur de tijd om te lunchen. Wij zijn eerst even op zoek gegaan naar een boot. We willen komende week nog een keer de zee op om walvissen te spotten.

Dus ff toeirstische info scoren hiervoor...daarna snel ff wat gegeten en toen weer de trein in, om terug te tuffen naar Fort Williams. Daar nog ff de paar boodschapjes gedaan die we nodig hadden en retour naar Glenn Stroma. Daar lekker zelf kip kerrie gemaakt. En 's avonds twee filmpjes gekeken.

Zo dat is weer ff de update tot zo ver.

Deze laatste dagen waren eigenlijk best wel lekker relaxed. Krijg je ook nog de kans om even beetje bij te komen.

Het rare is dat we normaal (bij 6 weken vacantie) bij week 3 zo iets hebben van: haha we hoeven voorlopig nog niet terug. Maar in de wetenschap dat dit ons laatste weekje hier is, begin ik toch het een en ander wel te missen. Zoals de beestjes ehhh( zie het verdere verhaal)....de paarden en lancelotje ( en gavin tippie)...en je eigen bed.

Gavin begint zich ook wat meer te ontspannen...hoop dat dat na de vacantie ook zo gaat blijven. Uiteraard heeft hij nog zijn buien. Maar daar valt steeds beter over heen te komen. Zelf had ik het weekend wat blooper dagen. Van die dingen als een spelletje Jenga wegzetten en dan alsnog alle blokjes over je heen kiepen. Of 's avonds denken ik laat het raam lekker op een kiertje...om tot de ontdekking te komen dat dan binnen no time je plafond zwart ziet van de steekvliegen. Die krijg je er dus niet meer uit...en dat hebben we toch echt geprobeerd met de stofzuiger over het plafond.....dus dan maar verkassen met je beddengoed naar de enige lege slaapkamer die er nog is. En samen in een veels te smal twee persoonsbed kruipen. En dan om de beurt uit bed kiepen, omdat de ander zich omdraait. Uiteindelijk na twee nachten een insectenspray te hebben gekocht kunnen we vannacht weer in ons 'eigen'bed kruipen. En hopelijk zonder beestjes. Want die kunnen we dus wél missen! Inmiddels heeft de wasmachine er alweer twee draaien op zitten. En hebben we tussen de middag lekker een pannekoek gegeten. Nu is het al bijna half drie, en hebben we net besloten om zometeen naar een ruïne te rijden Urquhart. Dat ligt even verder op langs het meer van Loch Ness. En daarna een hapje eten ergens ....denk in Fort Augustus. En dan zit deze maandag 9 augustus 2010 er ook al weer bijna op....

Dus volgende keer meer van de dinsdag....

Groetjes van ons al....xxx

volgende vervolg van gisteren

Maandag 2 augustus 2010

Vandaag een dag naar Fort Williams geweest. Dit is zo'n drie kwartier rijden vanaf Invermorrison. Dus iets verder dan omhoog naar Inverness. Vlak bij Fort Williams troffen we een soort van ski resort, waar je met een kabelbaan naar boven kan. Pffffffff......dat is dus echt niet mijn ding zo'n kabelbaan. Gelukkig was dit een dichte, en niet zo'n eng open geval. Dus met zijn vieren in dat bakkie...De goden zij dank heel boven gekomen met mijn schoenen nog aan. Boven een spectaculair uitzicht bewonderd, en een bakkie gedaan. Daarna weer met het bakkie naar beneden natuurlijk. Onder ons door zagen we de mountainbikers met vliegende vaart de berg af gaan....en dan ben ik weer blij dat ik in dat enge bakkie mag zitten. Pffffff......Deze berg bleek later de hoogste berg van Verenigd Koningrijk te zijn.

Beneden gekomen wou Gavin nog even klimmen bij een soort klimpark. Dan krijg je een safetuig aan. En word je beveiligd met een kabel zodat je niet kunt vallen. En dan mag je zo'n vijf meter boven de grond een parcours afleggen via schommels, kabels en springtouwen....brrrr....Nou hadden we hem al gewaarschuwd dat hij het heel eng zou vinden, maar hij was er stellig van overtuigd dat het wel ff ging doen. Oké jongen succes dan....Hij is heeel dapper naar boven gegaan, bij de eerste stap op de kabel zag je zijn knieën al knikken...nou laten we het er op houden, dat hij heeeeel dapper het hele parcours heeft afgelegd, en daarna bibberend en huilend bij mama is bijgekomen. Want hij had niet verwacht het zoooo eng te zullen vinden.

Na nog even het nóg hogere parcours van zo'n 10 meter hoog te hebben bekeken, toch maar gewoon verder gereden naar Fort Williams.

Fort Williams als plaats viel ons een beetje tegen. Het is één winkelstraat met aan het eind het station. Vanaf dat station gaan we zondag met de Zweinstein express een rit maken. Dus was het wel handig om te weten waar we vandaan vertrekken. Na uitgekeken te zijn weer retour naar Glenn Stroma, onderweg ff happie gegeten.

Dinsdag 3 augustus 2010

Vandaag voor het eerst in Schotland wezen paardrijden.

Bij het reserveren had ze me beloofd dat ik op een Belgisch Trekpaard mocht rijden. Maar bij aankomst vandaag vond ze dat ik ervaren genoeg was om op een ander paard te rijden wat normaal niet mee gaat op buitenritten, omdat dat alleen gaat met een ervaren ruiter er op....Fijn, pffffffffffff.......ik had me zooo verheugd op die Belg te mogen.

En achteraf had ik daar ook liever op gezeten.

Het was een errrg bewegelijk paard...zeg maar een Lanita in MacG formaat. Je mocht absoluut niet aan zijn mond komen, en als je ging galoperen bleef hij bokken. Berg afwaarts wilde hij alleen maar eten...met gevolg dat je een hoog peter pan gevoel kreeg als zijn kop weer eens tussen zijn benen verdween. Nou ben ik er op blijven zitten maar vraag me niet hoe. Gavin was blij met zijn pony, een connamara pony, braaf met een hele snelle galop. Nou is ie daar wel aan gewend met Blissie, maar niet aan het feit dat zijn moeder dan bokkend voor hem rijd en hij steeds twee achterbenen voor zijn neus langs ziet gaan. Afijn...we hebben gereden, Gavin lekkerder dan ik, alleen kwam er van foto's maken weinig, omdat ik twee handen nodig had. Misschien volgende rit beter?

Terwijl Gavin en ik op de knollen zaten, waren Marco en Frans wezen golfen. Wat ik daar van begreep hebben ze zich prima vermaakt met ballen zoeken die kwijt waren. En onvindbaar bleken. Toch leuke sport dat golfen...?!

's Avonds bij het huis gebarbqued. Alle stoelen naar buiten gesjouwd en tafels naar buiten getild. Al het eetwerk en borden etc. erop...barbque aan, eindelijk volledig geïnstalleerd gaan zitten...om na vijf minuten met de hele zooi weer naar binnen te vluchten vanwege de vele steekvliegen die ons torpedeerden.

Toen we nog één pakketje kolen hadden vond Marco het zonde om die te gebruiken, want er lagen ook kolen in het kolen hok naast het huis. SCHAT dat zij ANDERE kolen!! Neeeehoor...dat kan prima. Niet dus....dat zijn olie kolen en die walmen dat wil je niet weten. Het viel me mee dat de brandweer niet kwam aangerukt, vanuit Fort Williams.

Dus weer alle kolen, brandend en al, weer in een emmer gedeponeerd, met water erin natuurlijk. En dan toch dat laatste pakketje barbque kolen er op gegooid om de rest van het vlees te kunnen flamberen. Evengoed best lekker gegeten.

Woensdag 4 augustus 2010

Vandaag een hele dag wezen toeren over het eiland Skye. We reden in eerste instantie heen om te kijken hoe ver het was vanaf ons huis. Daarna was het we kijken even hoe de golfbanen zijn....drie uur later: we kijken even of je hier ook kunt paardrijden. Ja kan wel...als je met je paard mee wil lopen....terwijl je er op zit. Dat gaan we dus niet doen....dan gaan we ff kijken of je hier met een boot walvissen kunt spotten. Afijn we zijn in zo'n vijf a zes uur over het eiland gereden. Met een heeeeele lange smalle weg naar de kust. Als je een tegenligger tegenkomt moet je net mazzel hebben een passing place te treffen. En vooral niet met 80 kilometer per uur een bocht nemen...want uiteraaaard tref je daar de meeste tegenliggers. Tenenkrommend aan het eind van de weg gekomen. Daar wel bootjes gevonden die het meer op gaan, maar achteraf te ver weg liggen voor ons. Dus weer terug over die smalle slingerweg. Maar eerst die heuvel van 25% helling op...misschien kan iemand Marco eens uitleggen dat dat niet lukt in je derde versnelling. En misschien dan ook waarom je auto dan zo naar rubber gaat stinken??? Afijn...na een derde van de heuvel achterwaarts te hebben afgelegd voordat Marco de eerste versnelling had gevonden en bedacht dat je ook een handrem hebt. Kwamen we toch nog aan het begin van die smalle slingerweg....

Het eiland is verder werkelijk erg mooi. Met allemaal hele verschillende landschappen. De ene kant is erg rotsig en hoekig, terwijl de andere kant heeel groen is met vele watervalletjes en stroomversnellingen. Toch zie je naast de vele heuvels en bergen ook hele vlakke landschappen. Erg mooie foto's kunnen schieten hier.

Na de hele dag onderweg te zijn geweest bij Fort Augustus dat ligt naast Invermorrison, wezen eten in een Boathouse. Daar erg druk bezig geweest met de soap serrie die de bediening er van maakt...De ene verteld tegen de ander dat de tafel moet worden gedekt, terwijl nummer drie dat dan gaat doen, dan gaat nummer vier het controleren. Terwijl nummer vijf het tien minuten later weer gaat afruimen....een complete soapserie dus...en tot onze verrassing ( dus niet!) bleek er achteraf ook een aantal dingen niet op de rekening te staan. Tja ook niet verwonderlijk als je met zes man dezelfde tafel bedient toch???

Donderdag 5 augustus 2010

Vandaag voor de tweede keer wezen paardrijden. Deze keer zonder Gavin, die ging mee golfen bij Inverness met de mannen. Ze kwamen enhousiast terug. Deze baan had geloof ik wat minder ballen gekost.

Ik zelf had gehoopt op een wat andere rit dan vorige keer. Ik kreeg gelukkig een ander paard. Deze reed stukkken beter dan de vorige. Maar de route was het zelfde als vorige keer. Aan de ene kant jammer...en aan de andere kant niet jammer, zodat ik nu die foto's kon maken die ik vorige keer niet kon schieten. 's Middags in het huisje Indonesisch gekookt. En een relaxde avond met een James bond film door gebracht op de bank.

vervolg van onze avonturen in schotland

eindelijk hebben we na een week dan internet gevonden.

we zijn inmiddels gearriveerd in ons huisje in invermorrison. Het huis heet Glenn Stroma en ligt werkelijk erg mooi. middenin de middle of Nowhere....overal groen om je heen met af en toe een doorkijkje op een beek verderop. Om internet te krijgen moeten we terug rijden naar het dorpje beneden en kunnen dan op een parkeerplaats met de laptop op je knieën een poging doen om een verhaal neer te tikken. Dus eerst maar even een klein gedeelte van de update en vanavond de rest. tis nie anders...

Zaterdag de 31e juli 2010 zijn we aangekomen in het huis Glenn Stroma. We waren er rond de klok van 11.00 uur en terwijl we uitstapten stond de eigenares al driftig tegen ons te gebaren dat we te vroeg waren. Ze waren nog niet klaar met schoonmaken en tot hun ergenis hadden de vorige huurders wat uitgespookt met de wc. Het huis heeft een septic tank en die was daardoor verstopt en voordat de loodgieter of zoiets kwam ging wel ff duren...dus werden we dringend verzocht om ons ergens anders te gaan vermaken. Oké, we moeten toch nog boodschappen halen. Eerst toch nog wat bagage er uit gegooid in de garage. want anders hadden de boodschappen er noooooit ingepast....Daarna op zoek naar de supermarkt. Wat een crime....zie maar een pakje boter te vinden terwijl je niet weet hoe dat er in schotland uit moet zien....maar na veel vragen en handen en voeten werk vonden we dan toch alles wat we nodig hadden. Soep...nog tijd over. we konden pas bij het huis terecht om ong. 16.30 uur....ehhhh...laten we ff gaan lunchen. nog een watertje bekijken...nog wat wandelen. Afijn. Uiteindelijk werd het dan vanzelf 16.30 uur.

het huis is werkelijk van alle gemakken voorzien. vaatwasser, wasmachien, droger, drie badkamers....vier slaapkamers, groooote keuken mét eethoek, twee koelkasten, aparte zitkamer. drie tv's in huis. Schitterende tuin er om heen, met speciaal voor de kids een gafe hut ergens beneden in het bos. gelegen aan vijver, en je struikeld werkelijk overal over de padden en kikkers. en rondom overal vogeltjes. na alle bedden te hebben geprobeerd en de slaapkamers te hebben verdeeld. zijn we ons eerst maar eens gaan installeren. pfffffff.........en het ergste is nog als je weer weg gaat. maar daar probeer ik nu maar ff niet aan te denken.

's avonds eerst maar ff vier wassen gedraaid....en daarna snel slapen.

Zondag 1 augustus 2010

We hadden een rustdag ingepland. ff heeerlijk nix anders dan ik en mijn boek. de mannen waren echter zo rusteloos dat ze 's middags toch maar hun spullen hebben gepakt en naar een golfbaan zijn vertrokken. Nóg beter!!!! Hahahaha.....dus ik heb een heeeeelijke rustige middag gehad,met hier en daar een boek, en een dutje en een fles lekkers binnen handbereik. ( neeeee geen Whiskey!!!)

'savonds ergens hapje wezen eten.....

vervolg schotland 2010 van Aberdeen tot Inverness

hallo allemaal.

hier dan weer een vervolg van onze schotse avonturen.

we waren gebleven in spanning of onze auto het zou overleven op een afgelegen plek in Aberdeen.

De volgende dag ging marco de auto op halen, terwijl wij uitcheckden uit ons royale appartement en alle spullen naar beneden sjouwden. Daarna in spanning wachtend of hij met de auto heelhuids terug zou komen.....

Gelukkig kwam hij na ongeveer een kwartier de hoek om gedraaid, met een hele auto...pffffff....je moet er toch niet aan denken dat een of andere onverlaat er vandoor gaat met je onderbroeken!! ( om nog maar niet te spreken over de golftassen en paardrijtroep in de dakkoffer)

na alles weer ordentelijk in de auto gepropt te hebben, vertrokken we uit Aberdeen. Eigenlijk hadden we meer van de stad verwacht. Volgens de boeken en verhalen was dit een stad die je eigenlijk niet mocht missen. ik ben er nog niet achter wat je dan niet mocht missen....of misschien hebben we dat nou juist gemist.

Afijn we verlieten Aberdeen in de richting van de noordkust.( jajaja alice, ik heb het ff opgezocht speciaal voor jou

In het plaatsje Dufftown vonden we een van onze doelen: de beroemde whiskey stokerij Glennfiddisch. Daar deden we een rondleiding met een gids...die zoooo uitermate boeiend kon vertellen dat je eigenlijk weer wilde vertrekken. Boring dus...maar goed. we lieten ons gedwee langs alle koperen en houten vaten leiden, en snoven de geuren die langs kwamen eens goed op. Gavin en ik kwamen bijna kokhalzend aan in het proeverij gedeelte, en Frans en Marco waren op een heeel ander spoor beland. De kinderen kregen allemaal een glaasje irn bru. en de volwassenen kregen dus vier soorten whiskey te proeven. ik stond al met mijn vinger omhoog voor dat glaasje irn bru....toen de heren aan beide zijden mijn vinger naar beneden trokken, want die wilden mijn whiskey er ook wel bij hebben...met andere woorden, ik werd letterlijk op een droogje gezet.

Eenmaal weer op pad reden we langs behoorlijk wat slingerweggetjes die marco met zo'n danig achtbaan gehalte wist te nemen, dat we na een kwartier dus aan de kant stonden en ik alle whiskey nog eens liet passeren....zucht. ik en drank dat gaat ook echt niet samen. laat staan als je daarna in een achtbaan gaat zitten die niet meer stopt.

Maargoed de weg werd daarna een stuk rustiger genomen. Nou weet ik niet of dat kwam omdat wij er om vroegen of omdat ik dreigde de vorige maaltijd in zijn nek te deponeren. In ieder geval gaat het sindsdien wel beter...

Vanaf Macdufftown zijn we door de binnenlanden afgezakt tot het plaatsje Aboyne, waar we een hotel hadden gereserveerd. Inmiddels weten we dat het lang niet zo makkelijk is om hier ff een hotelletje te scoren. Het zit allemaal erg vol, zelfs de b&b toko's vertonen vaak het borde No vacancie. Dus om het zeker voor het onzekere te nemen hebben we de laatste nachten via internet een hotel gezocht en geboekt. In Aboyne dus overnacht.

De volgende dag bezochten we de koninklijke familie op het landgoed Balmoral. Nou bleek dat wij er eerder waren dan zij dus helaas moesten we het zonder een rondleiding doen van Elizabethe en haar gade Philip. Het landgoed was werkelijk schitterend. Heel puur en veel groen. Het kasteel zelf is voor iedereen gesloten, kost te veel geld om het steeds leeg te ruimen vind de quin....alleen de zogenoemde balzaal was toegankelijk voor publiek. en gaf je wel een goede indruk hoe er uit ziet. ze wil vast niet een weekendje ruilen.

Vanaf Balmoral reden we weer omhoog naar Inverness. Onderweg maakten we een stop bij een of ander slag veld. Nou vinden die mannen het prachtig om zoiets te zien. En nou snap ik heus wel dat dat bij geschiedenis hoort. Maar ik snap er echt geen sylabe van waarom ze nou niet kunnen inzien hoe dom deze slag was. Het gaat hier over een slag bij Culloden. Een of andere schot ging het gevecht aan om schotland ( is nog logisch ), hij komt hiervoor uit Frankrijk. Verzameld een leger in Schotland....wint het eerste gevecht om Schotland. Wil dan persé ook Engeland nog voor zich winnen. Maar moet dan eerst ff de winter afwachten. Daarna verwacht hij steun van Frankrijk. Na de winter gaan ze het gevecht aan....maar helaas...geen Frankrijk. Daarnaast hadden ze die winter ook te weinig voorraden...dus ga je een oorlog aan met een goed leger als Engeland, terwijl je mannen het koud hebben, uitgehongerd zijn...dus moe, zwak, ziek en onderweg, sta je daar met 5000 man met je speertje tegenover een leger van 8500 man met kannon en geweren....en dan denk je het ook nog te winnen. Nou mooi dat ik naar huis was gegaan....maarja wie ben ik niet?

We vervolgenden onze weg op zoek naar de clava cairns. beetje het idee van onze hunnebedden, maar dan in cirkels van stenen. erg indrukwekkend om te zien. zoek het maar eens op op internet.

Vandaar af reden we Inverness in waar we al een hotel hadden gereserveerd. ;s Avonds in de stad wat gegeten. Prompt een kudde doedelzakspelers tegen het lijf gelopen. Wat wel gaaf was om te zien.

Vrijdag 30 juli 2010

Vandaag in de stad wezen ontbijten. Daarna rond getoerd in de omgeving en 's avonds wat gegeten in de stad. Overdag langs een rivier gereden en bij toeval wat dolfijnen kunnen spotten.

oké dat was het weer voor ff...morgen vertrekken we naar Invermorriston naar ons buitenhuisje.

laterrrrrrrrrr...........

xxx

Schotland 2010 dag 1 tot en met 3

Nou daar zijn we dan eindelijk met het weblog hoor.

Vertrek zaterdag 24 juli 2010 van Ijmuiden naar New Castle in Great Brittain.

Vrijdag hebben we al de dakkoffer op gehaald die we hebben gehuurd. We hadden al een donkerbruin vermoeden dat we chronisch ruimte tekort zouden hebben in de auto. Dus van te voren maar even een dakkoffer gehuurd. Hierin konden we zaterdag met inladen ruim twee golftassen en alle paardrijspullen verstoppen. Dat scheelt!! In de kofferruimte pasten toen nog de rest van de bagage...drie koffers en nog wat losse troepjes die bij het inpakken ontzettend belangrijk lijken....en dat hopelijk ook zullen zijn. We zullen zien. Rond twee uur stonden we bepakt en bezakt en mét Frans op de kade van IJmuiden. Oma kwam ons samen met Lancelot nog gezellig even uitzwaaien. Eenmaal door de eerste controle moesten we nog even wachten tot we met de auto de boot opkonden. Dit duurde gelukkig niet langer dan een tosti bestellen en opeten. Met je auto de boot oprijden is ook nog een hele belevenis. Een gigantische loopplank die het stuk water tussen kade en boot overbrugt. vol met allemaal gaatjes die je het idee geven dat je over het water zweeft.... we waanden ons al helemaal in de Harry Potter sferen! Eenmaal uit de auto de benodigde spullen uitladen voor die nacht en dan op zoek naar die magische deur om het schip op te kunnen. De deur was zo gevonden, hem open krijgen behoefde wel wat magie...maar na wat aanmodderen lukte het uiteindelijk. met onze tickets in de hand beklommen we de trappen op zoek naar onze kooi. Na wat info van een steward was hij zo gevonden. Na alle spullen te hebben geinstalleerd deden we een rondje schip....pfffffffff.....rondje?? wat een afstanden...!! hijgend en puffend vonden we uiteindelijk het uitkijk punt op de boeg om te kunnen zien hoe we de haven uitvoeren en het ruime sop kozen.

Na een buffet diner en een redelijke nacht slapen kwamen we op zondag 25 juli 2010 rond 9.30 Engelse tijd aan in New Castle. Hiervandaan zijn we in de richting van Edinburgh Onderweg maakten we een eerste stop, nog op Engels grondgebied bij het Kasteel Workworth. Hier heel even rondgekeken en vervolgens de weg vervolgd naar het volgende Kasteel Alnwick. Dit kasteel is bekend uit de Harry Potter serie. Het kasteel heeft gedeeltes die bekend voorkomen, zoals het verboden bos, dat in het echt veel kleiner blijkt als in de movie. Verder het veldje waar harry zijn eerst vliegles kreeg. Op de binnenplaats troffen we Hagrid aan en Perkamentus. en ook Harry kwam nog even dag zeggen. Erg leuk gedaan. en goed geacteerd ook....veel kleine goocheltrucjes zoals een bh onder marco zijn t-shirt vandaan toveren...we hebben het gefilmt!!

Na dit kasteel reden we verder naar Edinburgh. Daar moesten we een hotel zien te vinden. Dat bleek nog even moeilijker als we gedacht hadden. We waren van plan om drie nachten hier te blijven, maar het enige hotel was het Ibis die ons voor twee nachten konden onderbrengen. Dit dus maar gedaan. Het hotel lag wel midden in het centrum dus een restaurant vinden was geen probleem, een parkeerplek des te meer. Door de dakkoffer zijn we 2.15 hoog. Laten nu alle garages een toegang geven tot 1.90 m. Uiteindelijk maar op een plekje voor de deur van het hotel geparkeerd en steeds muntgeld bij gegooid tot het vrij parkeren was. Zondag was het nog vrij parkeren, de dag daarna was het wel om de vier uur ff bij gooien. Afijn we hebben het overleeft.

Maandag 26 juli 2010

We hadden bedacht vroeg op te staan we op tijd zouden zijn bij het kasteel van Edinburgh. Zodoende stonden we om 9.00 uur voor de dichte deur van het kasteel. Deze bleek om 9.30 uur pas open te gaan. De tijd een beetje overbrugt met rondlopen en hangen. Om stipt 9.30 uur begon er een doedelzak speler oftewel bagpiper op het dak het volkslied te spelen en gingen de poorten open. Met een enorme run van iedereen die voor de poort stond te wachten richting de kassa voor kaartjes en audiorondleiding. Na zo'n drie uur door het kasteel te hebben gedwaald, weer door de poorten eruit. waar inmiddels een rij van hier tot ginder op straat stond om naar binnen temogen. Dus waren we achteraf blij zo vroeg waren!!

Na het kasteel troffen we de Whiskey experience waar je met whiskey vaten door een uitleg rijd...daarna nog een uitleg met welke whiskey nou waar vandaan komt en hoe die dan ruikt. en vervolgens kiezen welke je het lekkerste vond ruiken en die mocht je dan proefen. Gavin en ik kregen een glaasje Irun blu. de plaastelijke frisdrank....en Marco en Frans kregen een nipje whiskey. Het glas mochten we meenemen naar huis. Altijd leuk toch?

Daarna als een speer naar de auto waar we een bekeuring op aantroffen....zucht en dat voor vijf minuten over je tijd. Eenmaal terug bij het hotel troffen we in de zijstraat een politie burootje aan...daar ff binnen gelopen over hoe we dit moesten overmaken ofzo...die agent verteld dat dit door een externe partij word georganiseerd. dus niet door de politie....dus hij adviseerde onder de toonbank...verscheuren...hahahahah....tja denk niet dat zo'n organisatie ff over de sloot komt om te incasseren.

Na de lunch een rondje met de stadstour gemaakt. Uiteraard in een dubbeldekker cabrio, zodat we al zittend het een en ander konden zien van Edinburgh. Daarna even rust genomen en om 19.30 uur stonden we klaar voor een Ghosttour door de stad. In mr. Lee tempo ( voor de pas beginnende volgers..dat was onze gids in china die met een rotgang overal naar toe liep.) door de stad. Hier werden op passende locaties de nodige spookverhalen verteld over Edinburgh. Zo zijn we de ondergrondse stad in geweest...werden we doodleuk ff in het donker gezet...na de ondergrondse naar het beroemde kerkhof Greyfriars voor de vervolg verhalen incl. de nodige schrikactie natuurlijk. Leuk om eens mee te maken. Hoort er ook beetje bij natuurlijk. na de tour ff pizza gescoord en daarna ons mandje in gerold.

Dinsdag 27 juli 2010

Vanmorgen om 8.00 uur stonden we paraa, bepakt en bezakt om te vertrekken. even een ontbijt gedaan en toen gepuzzeld om alle rotzooi weer ordentelijk in de auto te proppen.

Van uit Edinburg togen we naar Roslin om de bekende Roslyn Chapel uit de Da Vinci Code van Dan Brown te bezoeken. Wat een schitterende kapel is dat....zo mooi hadden we nog niet gezien.

Daarna de weg weer op gepikt. Edinburgh uit en via de kustweg op naar Aberdeen.

De kustweg gaf werkelijk spectaculaire vergezichten, zowel over zee als over land. Als de rest ook zo mooi is, dan beloofd het veel goeds. In Aberdeen vonden we een mooi appartement met twee slaapkamers en huiskamer met complete keuken. Alleen weer die auto hé? maar goed...hij staat ergens en nu vannacht maar hopen dat ie niet word opengebroken en dat ze mijn onderbroeken jatten...

en dat vertel ik de volgende keer!!!

groetjes xandra

bijna vacantie.

nog twee weekjes en dan stappen we op de boot naar Schotland.

we zijn druk bezig nog met allerlei dingen uit te zoeken over wat en waar we naar toe willen. en hoe meer we er over verzamelen hoe meer zin we er in krijgen.

we starten in New Castle....waar we zullen aankomen met de boot. vandaar uit is als eerste bestemming Edingburgh gepland...maar die eerste week zitten we nergens aan vast. dus misschien stranden we eerst wel ergens anders.

het kasteel van Harry Potter bijvoorbeeld. Of het kerkje in Roslyn uit de boeken van Dan Brown.

we zien het wel. alleen het huisje aan het meer van Loch Ness ligt vast.

zodra we in engeland zijn ga ik weer proberen dit log boek bij te houden.

Als je het leuk vind ons te volgen kun je dus vanaf ongeveer 24 juli hier onze belevenissen volgen.

groetjes xandra